ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΒΑΠ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ 8.2.2016
Αθήνα 8 Φεβρουαρίου 2016
ΦΟΡΟΥΜ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ - ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Δ΄ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: «ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ»
Προτάσεις Συνδέσμου Βιομηχανιών Αττικής και Πειραιώς (ΣΒΑΠ)
Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Αττικής και Πειραιώς (ΣΒΑΠ) προσυπογράφει τις θέσεις της Ένωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ), καθώς είναι οι ουσιαστικές θέσεις της βιομηχανίας που εκφράζονται σταθερά τα τελευταία 5 χρόνια.
Θα θέλαμε όμως πέραν αυτών των αυτονόητων θέσεων και προτάσεων, στο πλαίσιο του νέου αυτού Φόρουμ, να καταθέσουμε και μία ρηξικέλευθη πρόταση καθώς θεωρούμε ότι προκειμένου η Οικονομία να έχει ελπίδες να βγει από το φαύλο κύκλο στον οποίο βρίσκεται, χρειάζονται νέοι τρόποι προσέγγισης των προβλημάτων.
Αναπτυξιακό συμβόλαιο μεταξύ Βιομηχανίας-Κράτους-Τραπεζών-Παραγωγών ΑΠΕ
Τα τελευταία χρόνια οι ΑΠΕ διείσδυσαν στο ενεργειακό μείγμα της χώρας με εκρηκτικό ρυθμό, με αποτέλεσμα σήμερα να αποτελούν περίπου το 30% της εγκατεστημένης ισχύος στη χώρα.
Η δομή της αγοράς των ΑΠΕ είναι συγκεκριμένη: Ο εκάστοτε επενδυτής τοποθετεί κεφάλαια για την υλοποίηση του έργου. Όταν αυτό ολοκληρωθεί και τεθεί σε παραγωγική λειτουργία, ο επενδυτής εισπράττει κρατική επιδότηση (feed-in-tariff) για την παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια. Το ύψος της επιδότησης εξασφαλίζει αφενός την εξυπηρέτηση του δανεισμού του επενδυτή και αφετέρου κάποια σταθερή απόδοση στα κεφάλαιά του.
Οι ΑΠΕ ως γνωστόν έχουν τα χαμηλότερα μεταβλητά κόστη παραγωγής ενέργειας, μιας και διαθέτουν δωρεάν «πρώτη ύλη» (άνεμος, ήλιος, νερό κτλ), δεν απασχολούν (σημαντικό) προσωπικό για παραγωγή ούτε έχουν άλλες χρηματοδοτικές ανάγκες για την παραγωγική τους λειτουργία, πέραν των ελάχιστων απαραίτητων για τη συντήρηση του εξοπλισμού. Ουσιαστικά λοιπόν οι αμοιβές των ΑΠΕ κατευθύνονται σχεδόν αποκλειστικά για την κάλυψη των τοκοχρεωλυσίων των επενδυτών, καθώς και τη θεμιτή κερδοφορία επί τον αρχικών κεφαλαίων που επενδύθηκαν.
Πρόταση
Με βάση αυτά τα δεδομένα, προτείνουμε μία προσωρινή και μερική αλλαγή στο μοντέλο χρηματοδότησης κάποιων ΑΠΕ, προκειμένου να συμβάλουν άμεσα και καθοριστικά στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής Βιομηχανίας και Οικονομίας, χωρίς ζημία για τους παραγωγούς ΑΠΕ.
Προτείνεται η θέσπιση της δυνατότητας τριετούς επιμήκυνσης των συμβολαίων εγγυημένων τιμών, ενδεχομένως και με αυξημένη τιμή για αυτά τα τρία έτη, για εκείνους τους παραγωγούς ΑΠΕ που θα δεχθούν τα αμέσως επόμενα 2 έτη (2017-2018) να πωλούν την ενέργεια που παράγουν απευθείας σε βιομηχανικούς πελάτες εντάσεως ενέργειας, στο μεταβλητό κόστος, καλύπτοντας και το κόστος των τόκων προς τις τράπεζες.
Επειδή μια τέτοια συναλλαγή δεν είναι δυνατή στο σημερινό μοντέλο αγοράς (υποχρεωτικό pool), ένας νέος μηχανισμός χρειάζεται να δημιουργηθεί. Αυτό μπορεί να γίνει χωρίς σημαντικές παρεμβάσεις στο υφιστάμενο μοντέλο, για παράδειγμα μέσω εικονικών (virtual) διμερών συμβάσεων εντός του σημερινού μοντέλου και την αξιοποίηση ενός Μητρώου Πιστοποιητικών Προελεύσεως για την ταυτοποίηση της ενέργειας που αποτελεί αντικείμενο αυτών των συναλλαγών. Έτσι ο Ενεργειακός Προγραμματισμός θα λειτουργεί όπως και σήμερα με την κατά προτεραιότητα ένταξη των ΑΠΕ και θα αλλάξουν μόνο οι χρηματορροές για την ενέργεια εκείνη που θα αφορά τις διμερείς συμβάσεις.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει οι τράπεζες να δεχθούν ένα moratorium 2 ετών (για την αποπληρωμή των δόσεων του κεφαλαίου) των εν λόγω παραγωγών ΑΠΕ προκειμένου να μην υποστούν ζημία οι επενδυτές τους, με μεταφορά των αποπληρωμών στο τέλος της περιόδου, καθώς και να εξετάσουν τη μείωση του επιτοκίου για την εν λόγω διετία προκειμένου να συνεισφέρουν στην ανταγωνιστικότητα των τιμών.
Σημειώνεται πως η πρόταση αυτή δε συνιστά κανενός είδους κρατική ενίσχυση καθώς η λειτουργία της βασίζεται σε σύναψη συμβάσεων με όρους αγοράς και χωρίς χρήση κρατικών πόρων ή εγγυήσεων, αμέσως ή εμμέσως.
Η ανωτέρω πρόταση θα μπορούσε να συνεισφέρει άμεσα και σε μεγάλο βαθμό στην ανταγωνιστικότητα των Ελληνικών βιομηχανιών εντάσεως ενέργειας, οι οποίες με τη σειρά τους συνεισφέρουν στην απασχόληση και την ανάπτυξη της χώρας.
Τελευταία γίνεται πάλι δυστυχώς συζήτηση περί «υποτίμησης» ως μέσου επίτευξης διεθνούς ανταγωνιστικότητας. Η ανωτέρω πρόταση θα μπορούσε να επιφέρει αύξηση της ανταγωνιστικότητας, χωρίς να έχει επέλθει κάποια «υποτίμηση» αλλά βοηθώντας ταυτόχρονα στην αποφυγή της μέσω τόνωσης της ανάπτυξης και αύξησης της απασχόλησης. Για το λόγο αυτό θα έπρεπε να την ενστερνιστούν και οι παραγωγοί ΑΠΕ και το κράτος και οι τράπεζες.
Πληροφορίες: τηλ. 2103392567.