Αθήνα, 7^η Σεπτεμβρίου 2022

Προς : Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων

Υπ' όψιν κ. Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων, κ. Άδωνι Γεωργιάδη

 

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο για τα Επιχειρηματικά Πάρκα, έπειτα από μελέτη του κειμένου που δόθηκε στη δημοσιότητα, αναγνωρίζουμε ότι θεσμοθετούνται διατάξεις που δημιουργούν θετικότερο κλίμα για την υλοποίηση Επιχειρηματικών Πάρκων, που τόσο ανάγκη έχουν οι επιχειρήσεις και η χώρα μας.

Χαιρετίζουμε με τον πιο ένθερμο τρόπο τη διάταξη του νομοσχεδίου με την οποία καταργούνται τα εμπόδια στις εγκαταστάσεις επιχειρήσεων «μέσης όχλησης», δηλαδή κατηγορίας Α2, στην Αττική. Αυτό το μέτρο – η ολέθρια εφαρμογή του οποίου για χρόνια υπονόμευσε την οικονομική ανάπτυξη και την περιβαλλοντική συμμόρφωση ‐ πρόκειται να αποτελέσει εργαλείο σημαντικής οικονομικής αναζωογόνησης της Περιφέρειας, εφόσον βέβαια καταστεί εφικτό να αναπτυχθούν Επιχειρηματικά Πάρκα στην Αττική. Κατά τεκμήριο αυτό μπορεί να συμβεί στις περιοχές των μεγάλων Άτυπων Συγκεντρώσεων.

Ο Σύνδεσμός μας, προκειμένου να συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση, διατυπώνει την επιθυμία το νέο νομοσχέδιο να διορθώσει τις αρνητικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν τα προηγούμενα έτη και αποτέλεσαν εμπόδια τόσο για επενδύσεις σε Επιχειρηματικά Πάρκα όσο και για την εγκατάσταση επιχειρήσεων σ' αυτά. Θα σταθούμε ιδιαίτερα σε προτάσεις‐διατάξεις που θα συνέβαλαν αποφασιστικά στην οργάνωση των Άτυπων Βιομηχανικών Συγκεντρώσεων, που βρίσκονται κατά δεκάδες στην Αττική (έχουν καταγραφεί 15 μεγάλες συγκεντρώσεις) και στη μετατροπή τους σε Επιχειρηματικά Πάρκα και σε Επιχειρηματικά Πάρκα Εξυγίανσης.

Στα πλαίσια αυτό είναι ενταγμένες οι προτάσεις που ακολουθούν και παρακαλούμε πολύ να τις μελετήσετε και να τις υιοθετήσετε.

1)      Βελτίωση των κινήτρων: στο ν.3982/2011 (αρθ. 51) υπάρχει σαφής πρόνοια για τη χρηματοδότηση των Επιχειρηματικών Πάρκων από Δημόσιους ή Κοινοτικούς Πόρους προκειμένου να μειωθεί το κόστος που βαρύνει τις επιχειρήσεις και τους ιδιοκτήτες γης, ενώ στο νέο νομοσχέδιο δεν υπάρχει καμιά διάταξη που να προβλέπει αυτή τη δυνατότητα και για τις ΕΑΔΕΠ που θα δημιουργηθούν στις Άτυπες Βιομηχανικές Συγκεντρώσεις. Κατά συνέπεια είναι απαραίτητο να υπάρξουν ρυθμίσεις για την επιχορήγηση Φορέων ΕΑΔΕΠ ή την επιχορήγηση της εισφοράς σε χρήμα που βαρύνει τις επιχειρήσεις κατά την πολεοδόμηση, προκειμένου αυτές (οι επιχειρήσεις) να έχουν κίνητρο για να συστήσουν Φορείς Υλοποίησης και να εργαστούν για να μετατρέψουν τις Άτυπες Συγκεντρώσεις των περιοχών τους σε Επιχειρηματικά Πάρκα ή Επιχειρηματικά Πάρκα Εξυγίανσης.

2) Αυτοδιαχείριση και στις ΑΒΣ με ΕΑΔΕΠ: στο άρθρο 58 παρ. 3 του ν.3982/2011 ρητά προβλέπεται ότι είναι δυνατή η αυτοδιαχείριση των δημοτικών τελών και στις Άτυπες Βιομηχανικές Συγκεντρώσεις που έχουν αναγνωριστεί και έχουν ιδρύσει Φορέα Υλοποίησης ΕΑΔΕΠ προκειμένου να μετατραπούν σε Πάρκα Εξυγίανσης, ενώ στο νέο νομοσχέδιο τέτοιου είδους ρητή πρόβλεψη δεν υφίσταται. Στην Αττική, αυτή η έλλειψη αφορά εκατοντάδες, πιθανόν χιλιάδες επιχειρήσεις και ως εκ τούτου καθίσταται πολύ σημαντική. Προτείνουμε η συγκεκριμένη διάταξη να επανέλθει προκειμένου να μειωθεί το εξωτερικό κόστος αυτών των επιχειρήσεων και να αποτελέσει κίνητρο έτσι ώστε οι Άτυπες Συγκεντρώσεις να οργανωθούν πολεοδομικά και να εξυγιανθούν περιβαλλοντικά.

3) Ποσοστό 55% αντί %100: η προηγούμενη πρόβλεψη του νόμου για διασφάλιση ποσοστού 55% της έκτασης για την δημιουργία Επιχειρηματικού Πάρκου, ουδέποτε δημιούργησε πρόβλημα που οδήγησε στην ανάσχεση ή διακοπή προσπαθειών για την ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων. Στο νέο σχέδιο νόμου ζητείται η πλήρης κυριότητα για το 100% της έκτασης. Αυτός ο όρος θα εκμηδενίσει κάθε δυνατότητα ανάπτυξης Επιχειρηματικού Πάρκου. Η διατήρηση του 55% για τη διασφάλιση της έκτασης είναι αναγκαίος όρος για να δούμε να αναπτύσσονται πάρκα στη χώρα. Άλλως ο σοβαρός σκοπός του νομοθέτη θα ναυαγήσει και το νομοθέτημα θα μείνει στα χαρτιά.

4) Παράλειψη της Κυκλικής Οικονομίας και διαχείρισης αποβλήτων στα κίνητρα αδειοδότησης: στο άρθρο 29 παρ.2, η διαχείριση στερεών αποβλήτων εξαιρείται της απαλλαγής από τις σχετικές γνωμοδοτήσεις, ενώ η εξαίρεση θα έπρεπε να αφορά μόνον τα επικίνδυνα στερεά απόβλητα. Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει υιοθετήσει πλήρως την τρέχουσα Ευρωπαϊκή νομοθεσία για το περιβάλλον, τη διαχείριση αποβλήτων και το Σχέδιο για την μετάβαση στην Κυκλική Οικονομία και έχει ενσωματώσει στο εθνικό δίκαιο τις τελευταίες Ευρωπαϊκές Οδηγίες, από το νομοσχέδιο απουσιάζουν παντελώς διατάξεις που να υποστηρίζουν τους τομείς αυτούς. Είναι σαφές ότι οι τομείς της ανάκτησης πόρων από τα απόβλητα και της ανακύκλωσης αποτελούν κλειδιά για την επανεισαγωγή των χρήσιμων στοιχείων στην αξιακή αλυσίδα. Μαζί με την εκτροπή από την ταφή αποτελούν κεντρικό στόχο για το άμεσο μέλλον. Παρά ταύτα, δεν υπάρχουν στο νομοσχέδιο κίνητρα για την εγκατάσταση στα ΕΠ των δραστηριοτήτων αυτών, ούτε για την παραγωγή ενέργειας από αποβλητογενή εναλλακτικά καύσιμα (στο άρθρο 5 παρ. ε αναφέρονται μόνον οι ΑΠΕ και το φυσικό αέριο).

5) Παράλειψη σαφούς αναφοράς στη Ναυπηγική και Ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία: στα αναφερόμενα για τη χρήση αιγιαλού και παραλίας, τις ελεύθερες ζώνες και τις ζώνες αποθηκών στο άρθρο 14 οφείλει να προστεθεί ειδική αναφορά στην «εθνική» Ναυπηγική και Ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία. Η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος είναι ιδανική για την ίδρυση και λειτουργία ΕΑΔΕΠ, που θα εκτινάξει την ανέλιξη του κλάδου.

6) Η προσέλκυση κεφαλαίου και συγκέντρωση της σύμφωνης γνώμης των επιχειρήσεων ενδιαφερομένων για συμμετοχή στην ΕΑΔΕΠ είναι αρκετά χρονοβόρος, ειδικά στην περίπτωση των ΑΒΣ. Προτείνεται ο χρόνος μετάβασης, από την υπό ίδρυση ΕΑΔΕΠ σε πλήρους υπόστασης ΕΑΔΕΠ, να είναι όχι μικρότερος από 24 μήνες (αρθ.6 παρ.3).

7) Υφιστάμενες τακτοποιήσεις: οι αυθαίρετες δομήσεις που έγιναν (σε παλαιότερο του νόμου χρόνο) και είναι πλέων νομίμως τακτοποιημένες, να συμπεριληφθούν με ξεκάθαρο και αδιαμφισβήτητο τρόπο, ώστε να μη δημιουργηθεί πρόβλημα με την ένταξή τους σε ΕΠ (αρθ. 11 παρ.1,ζ).

8) Αποζημιώσεις ενστάσεων: τυχόν διαφορές που προκύπτουν από την εφαρμογή του πολεοδομικού σχεδίου, να αποζημιώνονται με ανταλλαγή γαιών ή μετοχές της ΕΑΔΕΠ, με αξία που θα καθορίζει η εφορία. Οι διενέξεις ναρκοθετούν την ολοκλήρωση του ΕΠ όπως πχ στη περίπτωση του ΒΙΟΠΑ Άνω Λιοσίων με 55 προσφυγές ιδιοκτητών (αρθ.13 προσθήκη παραγράφου).

9)  Βασικά και δευτερεύοντα έργα: να επιτρέπεται η εγκατάσταση και λειτουργία των επιχειρήσεων σε ΕΠ όταν γίνουν οι βασικές υποδομές . Η έλλειψη χώρων είναι απελπιστική, δε μπορούμε να περιμένουμε 7‐10 έτη για την ολοκλήρωση νέων πάρκων. Ας κάνουμε μία νέα αρχή ώστε να απεγκλωβιστούν οι επιχειρήσεις που κατά κανόνα λειτουργούν σε ημιτελή ΕΠ, όπως αυτό του ΒΙΟΠΑ Άνω Λιοσίων. Προτείνεται η κατ' εξαίρεση διαπιστωτική πράξη ολοκλήρωσης των παλαιών πάρκων ώστε να μπορέσουν αυτά να λειτουργήσουν (αρθ.16 παρ.1)

10) Μέγιστο ύψος ετήσιας εισφοράς για τη συγκέντρωση μετοχικού κεφαλαίου: να οριστεί ποσό όχι μεγαλύτερο του 10% επί των δημοτικών τελών της εκάστοτε περιοχής (αρθ.22 παρ.3).

11) Τροποποίηση του καταστατικού λειτουργίας: το 70% που απαιτείται είναι επαχθές. Προτείνεται η τροποποίηση του καταστατικού να μπορεί να γίνει όταν το επιθυμεί το 51% των νομίμως εγκατεστημένων και σε λειτουργία επιχειρήσεων (αρθ.23 παρ7).

12) Μετατροπή της ΕΑΔΕΠ σε ΑΕ: είναι σημαντικό να προστεθεί ο όρος «με τη σύμφωνη γνώμη του 51% των νομίμως εγκατεστημένων και εν λειτουργία επιχειρήσεων» (αρθ.27 παρ1).

13)   Αντικίνητρα αδράνειας: ενώ το άρθρο 31 ρυθμίζει αποτελεσματικά την μη αξιοποιούμενη έκταση από ιδιώτες, δεν διασφαλίζει την επιταγή αξιοποίησης των ακινήτων που θα εισέλθουν στην κατοχή της ΕΑΔΕΠ. Προς αποφυγή του να μετατραπεί η ίδια η ΕΑΔΕΠ σε ιδιοκτήτη μη αξιοποιούμενων ακινήτων (όπως συμβαίνει με τις τράπεζες που εξαιρούνται του ΕΝΦΙΑ στα ακίνητα που δεν έχουν έσοδα) και προς ενίσχυση της αξιοποίησης ακινήτων εντός Επιχειρηματικού Πάρκου, προτείνεται η επιβάρυνση μη αξιοποιούμενων ακινήτων με αντικίνητρα όπως πχ αυξημένο ΕΝΦΙΑ (αρθ.31).

14) Χώροι Στάθμευσης: Στα υπάρχοντα ΕΠ η πραγματικότητα των χώρων στάθμευσης είναι χαώδης. Να επιτραπεί η δημιουργία κοινόχρηστων χώρων στάθμευσης (υπογείων, πολυεπίπεδων, τυπ. ανελκυστήρα) σε όλους τους δόκιμους κοινόχρηστους χώρους, ακόμα και τους χώρους πρασίνου – εφόσον δεν βλάπτεται η φύτευση (αρθ. 11 παρ.1,ε).

15) Διευκόλυνση ενσωμάτωσης όμορων στα ΕΠ επιχειρήσεων εκτός «ζώνης»: οι περιμετρικές ζώνες των ΑΒΣ απαιτείται να αξιοποιηθούν, αναγκαίες για την δημιουργία των υποδομών (κτήριο διοίκησης, παιδικοί σταθμοί για τα τέκνα των εργαζομένων κλπ). Η θέσπιση σαφούς δυνατότητας επεκτάσεως θα έλυνε και γνωστά χρόνια θέματα, όπως των επιχειρήσεων που παγιδεύτηκαν στο «όρος Αιγάλεω» ενώ βρίσκονται δίπλα στη βιομηχανική ζώνη Τζαβερδέλα Ασπροπύργου.

16)Περιττές πρόσθετες αδειοδοτήσεις: προκειμένου να εφαρμοστεί ένα εγκεκριμένο πολεοδομικό σχέδιο εγκεκριμένου Επιχειρηματικού Πάρκου, η πολεοδομία απαιτεί την έκδοση αδειών από κάθε έναν ιδιοκτήτη (πχ σε περίπτωση απαίτησης μετακίνησης περιφράξεων ‐ παράδειγμα το Ε.Π. Βαμβακιάς). Θα πρέπει να εκδίδεται μία ενιαία άδεια για όλες τις περιτοιχίσεις που ρυμοτομούνται (και για αντίστοιχες παρεμβάσεις) και όχι να χρειάζεται η έκδοση άδειας οικοδομής για κάθε ιδιοκτησία ξεχωριστά.